Yüzümde sararmış güller yaprak dökerken,
Hasret savrulur dört yana bakışlarımdan.
Mahzun gözlerimden okunur acı bir roman,
Yüreğimde ağlaşır göç eden kuşlar,
Başımda bulutlar hep duman duman,
Sislenen gözlerimde yağmurlar başlar...

Güneşim unuttu, gölgeler uzun,
Karartmış gecemi kasvet bulutu,
Gülmüyor şarkılar, gülmüyor yüzler,
Ne kadar çalkantılı sâkin denizler...
Yüreğe yer eder, nasıl derindir,
Silinmez, silinmez, derindir izler...

Yüreğimde dursun sevgin, emânet,
Hasretini ellerime koy da git...
Kalsın, mahzun bakışların yadigâr,
Yüreğini, şüphelerden soy da git...

Kalmasın yâr, gözlerin hiç geride
Bil ki, ben hep bekliyorum beride.
Özleminden gitse gözüm feri de,
Gel, bir kokla saçlarımı, doy da git...

Dalar ise yollarına gözlerim,
Bil ki, seni deli gibi özlerim.
Ufuklardan gelişini gözlerim,
Geç kalma can, takvimleri say da git...

Düşünme hiç, tasa etme sen bırak,
Yanımdasın, olsa da yol çok ırak,
Nasıl da zor, çekilmiyor bu firâk,
Mis kokunu, şu sîneme yay da git...

Nur lar içinde uyu kardeşim...

Gerçek âlemde almıştı yerini
Çoktan...
Özlemişti annesinin ellerini.
Ah bir sarılıverseydi ellerine
O eller okşasaydı saçlarını.
Ne yapmalıydı korkutmadan?
Özlem kaplamıştı her yeri,
Ve bir yol buldu:
Çok minicik bir kuş oldu ansızın,
Yoluna çıktı merdiven basamağında anasının
İşte geliyordu, bir şeylere üzülmüş,
Atkısına bürünüp, kabuğuna büzülmüş.
Görmüştü işte onu,
En çâresiz, masum bir şekilde yatarken.
Uzandı şefkâtli elleri,
Özlediği, sıcacık ana elleri...
Yüreği avuçlarında atarken,
Titreyen kibrit çöpü ayaklarıyla
Sarıldı parmaklarına,
Yüz sürdü tırnaklarına...
İşte öpüyordu onu, gagasını,
Okşuyordu başını.
Bak yine veriyordu hazırlayıp aşını.
Birkaç dakika o ona sarıldı, o ona,
İşte özlediği evlât ve bir ana.
Usulca öptü ellerini gagasıyla,
Arkasından bir baş öylece kaldı
Dayanıp cama..

Canim kardeşim her gecen gun seni daha cok özlüyorum,yıllar gecsede hasretiniz kor gibi yakıyor yuregimi.gözlerin gülüşün hic gozumun önünden gitmiyor can kardeşim.hayat ne zormus Barisim.hep eski gunlerimiz aklımda ne guzel gunlermis o günlerde kıymetini bilememisiz.o günler geri gelse biz hep cocuk kalsak,annem sen dayım büyüklerimiz keske herkez sağ olsa yanımızda olmasalar da ayni havayı solusak.Ah Baris im kim derdi KİK düşünürdü biz bunları göreceğiz duyacağız hayati toz pembe sanarken kara bulut olduğunu nerden bilebilirdik.seni cok özlüyorum aslan kardesim

Geldi ve gitti.
Varlığını hissettirmeden kaldı.
Yüreğime bir bıçak sapladı, gitti,
Bir ömür acıtan.
Neresinden baktı dünyaya acaba?
Penceresi buzlu muydu?
Kırık mıydı baktığı camlar?
Kapısını kapatıp da mı gitti?
Bakışları mı kaldı burada,
Yoksa mutsuzluğu mu?
Ümitlerini ekebilmiş miydi tarlalara?
Çatladı mı tohumları kim bilir?
Gülüşleri mâsumdu kapı ardında kalan.
Bakışları deldi geçti baktığı yerleri.
Rüya gibiydi elleri, varla yok arası.
Adımları nerede?
Duyguları, sevgileri kilitli kaldı odasında,
Ceketinin cebinde mahcup bir aşk mektubu,
Gözleri, gecelerce tavana takılan...
Sıcaklığı bende kaldı, üşütür ısıtırken.
Yarım gülüşleri ne söylüyordu acaba bulutlara?
Sessizce gitti, sessiz, dilsizce...
Vedâsı kilometreler ardından duyulan...
Ve kor düştü yüreklere,
Dağlandı yürekler.
Vedâsı sessizdi, dilsizce...
Bakışları orada kaldı,
Benimkilerse yolda...
Uzaktı mesafeler, çok uzak...
Acısı, bakışları, gülüşleri ateşten bir top,
Oturan bağrıma dertop.
Acelesi nedendi acaba?
Neden çağırmışlardı bu kadar çabuk?
Vedası dudaklarında kaldı,
Bakışları gökyüzünde mahcup.
Sahibi kim cebindeki aşk mektubunun?
Neden uzak bu kadar yollar?

Yüzümde sararmış güller yaprak dökerken,
Hasret savrulur dört yana bakışlarımdan.
Mahzun gözlerimden okunur acı bir roman,
Yüreğimde ağlaşır göç eden kuşlar,
Başımda bulutlar hep duman duman,
Sislenen gözlerimde yağmurlar başlar...

Güneşim unuttu, gölgeler uzun,
Karartmış gecemi kasvet bulutu,
Gülmüyor şarkılar, gülmüyor yüzler,
Ne kadar çalkantılı sâkin denizler...
Yüreğe yer eder, nasıl derindir,
Silinmez, silinmez, derindir izler...

Uzat, uzat saçlarıma elini,
Yükselen sesini dinle yüreğimin,
Vurur ince ince tellere mızrap,
Dil susar, gözde yaş, yüreğim harap...

Dokunma ellerime, taşar gözlerim,
Birikti hasretim, doldu taşacak,
Bir bilsen seni nasıl özlerim...
Nasıl özledim...

Suskunum sanma, duyulmaz sesim,
Duyurmam sana...
Kapanıp ellerime döktüğüm yaşlar
Buharlaşır, saklarım,
Göstermem sana.
Hüzün kıyısına demir atmışım,
Ah, anlasana...

KANADI KIRILMIŞ BİR MARTI GİBİ
DALGALAR İLE BEN BOĞUŞUYORUM
RÜZGARA KAPILMIŞ BİR SANDAL GİBİ
BİR SAĞA BİR SOLA SAVRULUYORUM

İŞTE BEN BURADA BU HALLARDEYİM
ARTIK SİZSİZLİĞİN SON DEMİNDEYİM
BAK ÖMÜR BİTİYOR SON NEFESTEYİM
HAYDİ GELİN ARTIK CAN VERİYORUM

İÇİMDE SİZSİZLİK FIRTINASI VAR
ÖNÜNDE SAVRULUP SÜRÜNÜYORUM
VURDUM YALNİZLİK ZİNCİRİNİ İKİ ELİME
YAVAŞ YAVAŞ ÖLÜP CAN VERİYORUM

Barışım seni cok cok cok seviyor ve özlüyorum
Kezban teyzenle nurlarda uyuyun...

SEN GİTTİN

Sen gittin
Vurgun vurdu
Talan oldu
Yok oldu saklayıp
Biriktirdiklerim
Heba oldu emeğim

Sen gittin
Bu tarla susuz
Bu bahçe tarumar
Viran oldu otağım

Sen gittin
Kor ateşler içinde
Cızırdayıp
Yandı yüreğim

Can tanem,can kardeşim.seni cok özlüyorum.günler aylar seneler geçiyor sen annem yoksunuz.teyzenin aramızdan ayrılışı da yaklaşıyor 14 şubat,22 ekim,12 aralık annem sen dayim.bu günler benim icin her gecen günden daha cok zor geçiyor Baris im.sizler yoksunuz bende sanki yok gibiyim.arada sırada nefes alan bir canliyim.sanki.yoklugunuz cok zor Barisim.hangi yana gitsem gene sizler varsiniz.bagirsam sesimi duyarmisiniz bilmem,ama bu dünya hep bos ve hep acimasizmis can kardeşim.

Ardımda hiçlik dereleri
Önümde varlık gülleri
Ellerim Barışın elleri
Uzaktan çocuk haberleri
Dediler ki Barış gitmiş
Güzellikler veren gitmiş
Canımın bağı oğlum
Kalbimin ağı oğlum
Acının dağı oğlum
Derdin otağı oğlum
Yel eser ağu oğlum
Önümde duran ova
Bir kan çanağı oğlum
Gökyüzü boydan boya
Hüzün ırmağı oğlum
Senin güzelliğinden
Yerler ağmalı oğlum
Hasretin inceden akan su gibi
İçimi doldurup taşırır gibi
Her adımda kurulu bir pusu gibi
Deniz diplerinin yosunu gibi.
Dereler tepeler çağlıyor oğlum.
Rabbim aramızda gizimiz var
Bir sandık içinde çeyizimiz var
Uzar mahşere dek dehlizimiz var
Batan günlerde akar güzümüz var
Ağaçlar dallarını eğiyor oğlum
Cennetin güzel çocuğu
Gözleri gül tomurcuğu
Yavruların yavrucuğu
Unutma şu anacığı
Şu anacık gönlünü dağlıyor oğlum
Özden harabeyim ben
Onulmaz yareyim ben
Kendime çareyim ben
Barışım divaneyim ben

Sayısını unuttuğum günlerce bekleyişten
ben yorgunum rıhtım taşları yorgun
ardarda gecen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen çıkmıyorsun.
Bil ki katıksız sancılara razıyım yokluğun olmasa
bil ki bir avuç biber gözlerime serpilen
Ellerimde soğumadı ellerinin izleri
durup şiirler yazıyorum yoluna.
İçimde sıkıntının en dayanılmaz şekli
kaçıncı kere saatleri susturuyorum
bensiz çözülüp, sensiz bağlanması yok mu halatların
Tükeniyorum.

Canim kardeşim cok özlüyorum seni,hüzün özlem dolu günler aylar yıllar geçip gidiyor.senin gülüşün senin duruşun sema abla deyişin hep aklımda.bazen sesin gelir kulaklarına bazen o guzel melek yuzun.daha cok hüzün kaplar icimi.bir ic çekerim keskeeee aramızda olaydi bir hasretle sarilaydim derim.kaderin önüne geçilmiyor Baris im.hayat iste boyle.hem acımasız hemde kalleş.bazen iste elin kolun bağlı kalıyor bir sey yapamiyorsun.kaderin önüne gecemiyorsun.Allahım seni cok cok sevmiş.seni erken aldi yanina melek yüzlüm. Tek tesellimiz bir gun kavusacagiz canim melegim aslan kardesim .Seni cok seviyorum.

Canımdı o, cânânımdı, ciğerpâremdi,
Ümidimdi, her şeyimdi, o bir tânemdi.
Nasıl yanmaz buna kalbim, uçup da gitti,
Elem yıldızı gibi kayıp da gitti.
Yok, bilirim bir çâresi onulmaz derdim,
Takât bulsam peşi sıra ben de giderdim.
Koklamaya doyamadan güzel yavrumu,
Onu asker eylemeden şehit eyledim,
Rabbimize, yavrumuzu emânet ettim.

Gözlerim yollarda seni arar oldu,sıcacık gülüşü ne muhtaç hasretle bekler bu gözler seni can kardeşim.hayat denen bu yolda günler aylar seneler aci hüzünle gecerken sen orada biz burada bekler olduk.sabretmekten baska yok çare.kavuşmak tek tesellimiz.seni cok özledim canim kardeşim.

Canım mezarına çiçekler diktim,
Yanında usulca yere diz çöktüm.
Sevgimi, toprağa elimle ektim,
Bilsen, hasretinle ben neler çektim?

Kurumuş otları topladım bir bir,
Suladım sînende açan gülleri.
Huzuru dinledim, sessizdi kabir,
Öptüm, öptüm bana uzak elleri...

Giden çocukluğun geldi aklımda,
Sıcacık bûsenle öperdin beni.
Ne tatlı anılar gizli, saklımda,
Asla unutamam mis kokan teni...

Cömerttin, herkese uzandı elin,
İçin kan ağlasa, gülerdi yüzün.
Hep doğrudan yana vurmuştu telin,
Yanında, kimseye değmezdi hüzün...

Halâ seni söyler, anlatır herkes,
Unutulmaz asla, o asil tavrın.
Meltem ol, usulca bağrımıza es,
Bize örnek oldu, o büyük sabrın...

Dualar yolladım, aldın mı Barış
Selamlar gönderdim, buldun mu Barış
Halimi görünce daldın mı Barış
Gözlerin yaşlarla kaldın mı Barış

Canim,birtanem biraz önce aklima geldin 7 8 yaşlarındaki halin gozumun önüne geldi bir tanem nasil özledim seni.bi kucaklasaydim seni kuzum meleğim aslan kardeşim.elbet kavusacagiz canim meleğim.biz yalan da sen gercektesin meleğim.senin o guzel kalbin yüreğin herkezin sevgisini kazandı biz hep beraber olacağız gene kuzum aslan kardeşim.

Usul usul gardan kalkınca tren,
Raylar fısıldadı, gitme kal, diye.
Mahzun, ağlamaklı gidiyordum ben,
Sordum, tekrar sordum, ayrılık niye?

Uzanan yollarda gördüm izini,
Elemli bakan o mahzun yüzünü,
Duydum söylenmemiş nice sözünü,
Anılar götürdü bir bir eskiye...

Gözlerimi hasret buğusu sardı,
Akan yaşlarımda hayâlin vardı.
Anladım, bu dünya, sensiz çok dardı,
Bitmeyen bir umut kaldı geriye..