Nağmelerde adın saklı
Şarkılar hep senden geçer
Tavrın farklı tarzın farklı
Şarkılar hep senden geçer
Gözün derya gönlün girdap
Her kirpiğin birer mızrap
İnliyor elinde rebap
Şarkılar hep senden geçer

Hep aklımdasın Barış. Çocukluğumun en güzel anıları seninle, en güzel, en keyifli ve en özlenen anlar seninle...

Gittin ama sen hala benimlesin. Sevenlerinin dualarında ve hepimizin kalbindesin canım kardeşim.

Çok özledik be adam seni.

gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
ağaçlar bükmesinler n’olursun boyunlarını
neden akşam oluyorum tren kalkınca
kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
öyle çok acımasız ki öyle birdenbire ki
az önceki çiçekler nasıl da diken diken
gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!

Her yıl biraz daha benimsediğim.

Ne dönüp duruyor havada kuşlar?

Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?

Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar.

N'eylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak

Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak.

Taht misali o musalla taşında.

Seni sordum yıldızlara
Seni sordum yalnızlara
Seni sordum kuşlara
Uçan kuşlara...

Başka yerde arama
Bak, kalbimde izin var
Uzaklarda duramam ben
İçimde deli bir özlem var

Bir resmin   var şu gönlümde
Suskun durur dilleri lal
İlk günümde son günümde
Hiç değişme hep böyle kal

Hayal mıdır rüya mıdır düş müdür
Nere baksam görüyorum ben seni
Menzil aradığım dağlar kış mıdır
Boşuna mı yoruyorum ben beni

Barışım,
Her doğum gününde seni dahada çok özlüyorum. fiziken yanımda olmasanda kalbimde varlığını herzaman hissediyorum doğum günün kutlu olsun nurlarda uyu canım oğlum.

Sen hiç gitmedin ki BARIŞ
gözlerimizden kalbimize taşındın
önceden bir yerdeyken
şimdi baktığımız her yerdesin
canımız BARIŞ,ımız
iyiki doğdun
iyiki bizim can oğlumuz oldun.

BARIŞ' IMIZA,

4 KASIM 1984,bir pazar sabahı,
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı,
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız,
Özge,mizin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti,
Yakalayamadan saatlerdeki hızı,
Büyüyene dek,
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını"
Usanmadan okudum okudum
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı,
Şiirler yazdı, marşlar söyledi,
Marş söylemekten bıktığında da,
Öğretmenine,
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi,
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi,
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi,
Ama benim,
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi,
Tek nefes alsaydı,
Tek varlığı ruhumu doldursaydı,
Ban razıydım hasrete
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı,
Bana bahçeli bir ev alacaktı,
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye,
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum,
Sonunda seninle buluşacağım
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat,
Bundan böyle,
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım.
Sen hep yanımdasın hep benimle,
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla,
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım.
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte,
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim,
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle.

Canım Kardeşim,
Doğduğun gün Bugün.
Biliyorum ki orada huzurdasın.
Keşke burada yanımızda olsaydın! Olsaydın da doğum günü pastanı birlikte kesseydik.
Orası Cennet, burası da seninle Cennet olurdu.
Seni çok seviyorum; Sonsuza kadar!

Tutmuyor yerini hiçbi' şey
Bi' daha toplamıyor kaybeden
Bıkmıyor, dönüyor dünya
İşi bu, sormuyor bile neden

     
Alıntı Yap: semra ünal

Barışa;

22 Ekim 2008,
Bir sonbahar günüydü,
Aydınlıktı,güzeldi dünya
Bir fidan düştü toprağa
Ömrünün baharında,
Bütün umutlarıyla birlikte
Sonsuzluğa yelken açtı.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Gencecikti Barış
Işıl ışıldı gözleri,
İçi,
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Söndü güneş,karardı dünya
Bütün zaman durdu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Açarken ufkunda güller alevden,
Çıktı,her günki gibi gülerek evden,
Kimseyle vedalaşmadı
Yürüdü sonsuzluğa doğru.
Pusu kurmuştu ecel bekliyordu,
Sevdiğine kavuşmak tek arzusuydu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Küçücüktü bir zamanlar,
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum,uyu oğlum,ninni.
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Barış.
22 Ekim 2008
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona,
Uyan oğlum,uyan oğlum,uyan Barış

Canım Oğlum
Çok özlüyorum...
Nurlar içinde uyu

Kelimeler yetmiyor özlemini anlatmaya, yokluğun çok zor Melek Kardeşim. Keşke bir yol olsa çıkıp gelsen, her şey eskisi gibi olsa...
Kalbimde, aklımda rüyalarımdasın.

Sobaharın son ayında bahardan kalma bir günde
seni aldım kucağıma.
Yine bir sonbahar ayında veda ettin bana.
Işıklarım söndü, baharlarım yok oldu,parçalandım,döküldüm,Bir çığlıktı kopan bağrımdan,nasılda üşümüştü yüreğim,o günden beri sevmez oldum bu mevsimi,
Çok erkendi gidişin çok erken
Her gün her gece aklımda sen sen sen.
Selda Bağcan fonda. "Dön gel bir tanem"
Tanrım rüyama girsin diye yalvardığım gecelerin birinde seni gördüm rüyamda " sen gittikten sonra" cümlesini kurduğumda "Anne ben hep burdayım " dedin.
Doğru sen hep burda hep kalbimdesin
24 yaş çok erkendi.
Cahit Sıtkı."35 yaş yolun yarısı" demiş ,24 yaş
yolun hangi bölümü.
Evlat acısı kurşun gibi delip geçmiyor.yüreğine yerleşiyor cam kırıkları gibi.
Cemal Süreya,"Her ölüm erken ölümdür" diyor hele ölen evladınsa ve sırayı bozup önünüze geçmişse.
Barış ıydın şu dünyanın terk edip gittin ansızın.Barış sız bir dünya bıraktın.
Kar yağdı üşüyorsun sandım,güneş vurdu terliyorsun sandım, çok ağlıyordum üzülüyorsun sandım,biraz gülsem seni unuttuğumu düşünürsün sandım.
Ağlarsın sessiz sessiz yastığın saklar gözyaşlarını,zaman geçer delice özler sızım sızım sızlar kalbin.
Anlatmak istersin özlemini tüm dünyaya.tüm dünya seninle özlesin istersin ama anlatamazsın hiç kimseye özlemi ifade edecek kelime bulamazsın.boğazında düğüm olur yutkunursun geçmez o düğüm ve özlem akar gözlerinden.
. Elbet bir gün buluşacağız, son adresim belli. Yıldızlar üzerinde olsun
Canım oğlum iyilik timsali Barışım huzur içinde uyu

Sobaharın son ayında bahardan kalma bir günde
seni aldım kucağıma.
Yine bir sonbahar ayında veda ettin bana.
Işıklarım söndü, baharlarım yok oldu,parçalandım,döküldüm,Bir çığlıktı kopan bağrımdan,nasılda üşümüştü yüreğim,o günden beri sevmez oldum bu mevsimi,
Çok erkendi gidişin çok erken
Her gün her gece aklımda sen sen sen.
Selda Bağcan fonda.

Ben kanadı kırık bir kuş
Bana yuva olurmusun
Önüm yokuş ardım yokuş
Bana bir yol bulurmusun

Kapımı hep rüzgar açar
Günlerim gam ile geçer
Dost bildiğim koyup kaçar
Bana yaren olurmusun

Umut yitik hane harap
Böyle yaşam artık azap
Boğacak beni bu girdap
Canda mihman kalırmısın