BARIŞ' IMIZA,

4 KASIM 1984,bir pazar sabahı,
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı,
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız,
Özge,mizin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti,
Yakalayamadan saatlerdeki hızı,
Büyüyene dek,
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını"
Usanmadan okudum okudum
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı,
Şiirler yazdı, marşlar söyledi,
Marş söylemekten bıktığında da,
Öğretmenine,
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi,
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi,
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi,
Ama benim,
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi,
Tek nefes alsaydı,
Tek varlığı ruhumu doldursaydı,
Ban razıydım hasrete
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı,
Bana bahçeli bir ev alacaktı,
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye,
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum,
Sonunda seninle buluşacağım
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat,
Bundan böyle,
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım.
Sen hep yanımdasın hep benimle,
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla,
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım.
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte,
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim,
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle.

Canım Kardeşim,
Doğduğun gün Bugün.
Biliyorum ki orada huzurdasın.
Keşke burada yanımızda olsaydın! Olsaydın da doğum günü pastanı birlikte kesseydik.
Orası Cennet, burası da seninle Cennet olurdu.
Seni çok seviyorum; Sonsuza kadar!

Tutmuyor yerini hiçbi' şey
Bi' daha toplamıyor kaybeden
Bıkmıyor, dönüyor dünya
İşi bu, sormuyor bile neden

     
Alıntı Yap: semra ünal

Barışa;

22 Ekim 2008,
Bir sonbahar günüydü,
Aydınlıktı,güzeldi dünya
Bir fidan düştü toprağa
Ömrünün baharında,
Bütün umutlarıyla birlikte
Sonsuzluğa yelken açtı.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Gencecikti Barış
Işıl ışıldı gözleri,
İçi,
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Söndü güneş,karardı dünya
Bütün zaman durdu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu
Açarken ufkunda güller alevden,
Çıktı,her günki gibi gülerek evden,
Kimseyle vedalaşmadı
Yürüdü sonsuzluğa doğru.
Pusu kurmuştu ecel bekliyordu,
Sevdiğine kavuşmak tek arzusuydu.
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Küçücüktü bir zamanlar,
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum,uyu oğlum,ninni.
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Barış.
22 Ekim 2008
Bir fidan düştü toprağa
Bu fidan benim oğlumdu.
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona,
Uyan oğlum,uyan oğlum,uyan Barış

Canım Oğlum
Çok özlüyorum...
Nurlar içinde uyu

Kelimeler yetmiyor özlemini anlatmaya, yokluğun çok zor Melek Kardeşim. Keşke bir yol olsa çıkıp gelsen, her şey eskisi gibi olsa...
Kalbimde, aklımda rüyalarımdasın.

Sobaharın son ayında bahardan kalma bir günde
seni aldım kucağıma.
Yine bir sonbahar ayında veda ettin bana.
Işıklarım söndü, baharlarım yok oldu,parçalandım,döküldüm,Bir çığlıktı kopan bağrımdan,nasılda üşümüştü yüreğim,o günden beri sevmez oldum bu mevsimi,
Çok erkendi gidişin çok erken
Her gün her gece aklımda sen sen sen.
Selda Bağcan fonda. "Dön gel bir tanem"
Tanrım rüyama girsin diye yalvardığım gecelerin birinde seni gördüm rüyamda " sen gittikten sonra" cümlesini kurduğumda "Anne ben hep burdayım " dedin.
Doğru sen hep burda hep kalbimdesin
24 yaş çok erkendi.
Cahit Sıtkı."35 yaş yolun yarısı" demiş ,24 yaş
yolun hangi bölümü.
Evlat acısı kurşun gibi delip geçmiyor.yüreğine yerleşiyor cam kırıkları gibi.
Cemal Süreya,"Her ölüm erken ölümdür" diyor hele ölen evladınsa ve sırayı bozup önünüze geçmişse.
Barış ıydın şu dünyanın terk edip gittin ansızın.Barış sız bir dünya bıraktın.
Kar yağdı üşüyorsun sandım,güneş vurdu terliyorsun sandım, çok ağlıyordum üzülüyorsun sandım,biraz gülsem seni unuttuğumu düşünürsün sandım.
Ağlarsın sessiz sessiz yastığın saklar gözyaşlarını,zaman geçer delice özler sızım sızım sızlar kalbin.
Anlatmak istersin özlemini tüm dünyaya.tüm dünya seninle özlesin istersin ama anlatamazsın hiç kimseye özlemi ifade edecek kelime bulamazsın.boğazında düğüm olur yutkunursun geçmez o düğüm ve özlem akar gözlerinden.
. Elbet bir gün buluşacağız, son adresim belli. Yıldızlar üzerinde olsun
Canım oğlum iyilik timsali Barışım huzur içinde uyu

Sobaharın son ayında bahardan kalma bir günde
seni aldım kucağıma.
Yine bir sonbahar ayında veda ettin bana.
Işıklarım söndü, baharlarım yok oldu,parçalandım,döküldüm,Bir çığlıktı kopan bağrımdan,nasılda üşümüştü yüreğim,o günden beri sevmez oldum bu mevsimi,
Çok erkendi gidişin çok erken
Her gün her gece aklımda sen sen sen.
Selda Bağcan fonda.

Ben kanadı kırık bir kuş
Bana yuva olurmusun
Önüm yokuş ardım yokuş
Bana bir yol bulurmusun

Kapımı hep rüzgar açar
Günlerim gam ile geçer
Dost bildiğim koyup kaçar
Bana yaren olurmusun

Umut yitik hane harap
Böyle yaşam artık azap
Boğacak beni bu girdap
Canda mihman kalırmısın

Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...

Ne kış ne yazı isterim
Ne bir dost yüzü isterim
Hafif bir sızı isterim
Ağrılar, sancılar gelir
Yanıma düşer kollarım
Görünmez olur yollarım
En sevgili emellerim
Önüme ölü serilir

Nasıl iş bu
Her yanına çiçek yağmış
Erik ağacının
Işık içinde yüzüyor
Neresinden baksan
Gözlerin kamaşır.



Oysa ben akşam olmuşum
Yapraklarım dökülüyor
Usul usul
Adım sonbahar.

Geçip giden zaman, ne varsa yaşanan..
Ilık bir ilkbahar tutar dalllarından
Şefkati güneşin şifadır dediler
Ben sensiz hiç çiçek açmadım

Ellerin elimde, bir dilek göğsümde
Derinde bir yerde kaldı bak öylece
Ne hazindir veda yükü omzumda
Gittiğine inanamadım..

Yaralıdır canı yüreğim
Hasretinle erir giderim
Seni nasıl unutsun bu kalbim
Gözüm dalar gariplenirim

gökyüzünü kaybetmiş bir kuş gibi,
üzgün,yorgun ve de kırgınım hayata.
iğne atsalar yere düşmez tenhaların var kalbimde.
aynadaki,hatta sudaki aksin bile kayıp.

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;

Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Analatamıyorum...

BENİM KÖYÜM

Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
XXX
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
XXX
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
XXX
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
XXX
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün

İbrahim SEVİNDİK

Sen bir kere gittin,
bense her gün uğurluyorum seni...

Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen
Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme müsterih ol
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum

Seni bağırabilsem seni
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne,
Seni anlatabilsem seni..
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...