Canim kardeşim seni Unuttuğumu sanma,Muzaffer amcan cok hastaydı halende rahatsiz onun yanindaydim hastanede.cikti hastaneden tedavisi devam ediyor.haftada 3 gun diyalize giriyor. sana yazmayı cok istedim ama bir turlu fırsat bulamadım hep aklimdaydin.sen canim sin.canim kardeşim sin.her zaman aklimdasin benim aslan kardeşim.seni cok sevdiğimi unutma melek yüzlü kardeşim.

Kumral saçlarını okşadım yine, sâkin uykulara dalan bebeğim…
Öperken alnından gülümse bana, gülümse de yine, güldür meleğim…

Saracak yine kolum seni sıkıca, gelirim usulca, bir gün bunu bil,
Sakın sessiz durma, konuş benimle, ağlamak yok sakın, gözlerini sil…

Bilinmez sırası bu yolculuğun, bembeyaz bir köşktesin, rüyamda gördüm,
Oysa büyük vuslat yüce Allah’a, bilmezdim sırrı önce, sanki bir kördüm.

Huzurla dolsun için, kalbimizdesin, öyle bir köşen var ki güller içinde,
El ele tutunarak bir kafes ördük, dualar söyleyen bülbül, içinde…

Bizi duyar gibi, gülümse her gün, her gece, hep sana sesleneceğim,
Öperek resmini, hasretle yine, güzel hayâlinle besleneceğim…

Barışıma,

Sensiz kaçıncı yılbaşı bu gece
Ne yıldızlar ne ay derdime çare
Karanlık çökmüş üzerime
Buz tutmuş sanki bedenim
Bu sitem ne yeni yıla ne de yeni güne
Bu sitem sensizliğimedir.


Sensiz kaçıncı yılbaşı bu gece
Ne kollarım sarabiliyor seni
Ne ellerim tutabiliyor ellerini
Ne de gözlerim bulabiliyor seni
Bu sitem ne yeni yıla ne de yeni güne
Bu sitem sensizliğimedir.


Sensiz kaçıncı yılbaşı bu gece
Sen olmayınca avutmuyor resimlerin beni
Hiç bir şey doldurmuyor yerini,
Zaman küsmüş geçmek bilmiyor sanki
Bu sitem ne yeni yıla ne de yeni güne
Bu sitem sensizliğimedir.

Annen.

Uçuşan saçlarımı rüzgâr okşarken,
İçlenir çocuk kalbim, içini çeker.
Asılır bulutlarda ahlarım,
Bir su gibi akıp gider tüm günahlarım...

Yüzümde sararmış güller yaprak dökerken,
Hasret savrulur dört yana bakışlarımdan.
Mahzun gözlerimden okunur acı bir roman,
Yüreğimde ağlaşır göç eden kuşlar,
Başımda bulutlar hep duman duman,
Sislenen gözlerimde yağmurlar başlar...

Güneşim unuttu, gölgeler uzun,
Karartmış gecemi kasvet bulutu,
Gülmüyor şarkılar, gülmüyor yüzler,
Ne kadar çalkantılı sâkin denizler...
Yüreğe yer eder, nasıl derindir,
Silinmez, silinmez, derindir izler...

Dağılsın artık
Başımızdaki kara bulutlar,
Öyle bir doğsun ki güneş göklerden,
Bir mum gibi eriyeyim beklerken...
Akayım ona doğru yol bulup,
Sürükleyip götüreyim derdini,
Sonra o yıldızımıza doğru beraber
Buharlaşıp kaybolalım ikimiz...
Kalmasın ne keder, ne acı,
Sadece görünsün ayak izlerimiz.

Nerdesin?
Hangi rüzgârdır böyle alıp götüren seni?
Nerde sesin, gülüşün,
O bakışların nerde?

Kim söndürür rûhumuzdaki ışığı?
Bir mum gibi eriyen hayat...
Nerde sana uzanan yollar,
Bu görünmez duvarlar?
Neden,
Neden sarmıyor özlenen kollar?

Ey, rûhumu karanlıklara salan gökyüzü,
Dök artık şimşeklerini başımdan aşağı...
Parçala zulmetin perdelerini,
Yırt aramızdaki bu görünmez ağı!

Yüreğim yoruldu beklemekten,
Kan oturdu gözlerime hasretinden,
Uykunun sıcak kolları bıraktı beni,
Kapkara her yer...
Hayatın var mıydı böyle bir çağı?

Çağırmakta, bilmediğim bir yerlerden gelen ses,
Etrafımda kin dolu binlerce nefes,
Ey, huzur rüzgârı ne olur es,
Es! Yüreğim parça parça,
Es!

Karanlıklar bürüdü tüm gökyüzünü,
Kanat çırpıp uçtu, gönlümden kuşlar...
Yağmur getirince acıyı, hüznü,
Doluyor gözüme, doluyor yaşlar...

Esiyor başımda rüzgârlar gamla,
Islansın yanağım hep damla damla.
Nasıl yaşanır ki, sevdâlı namla?
Acıyan gözlerle dönüyor başlar...

Kim derdi ki, yürek acı dolacak,
Gülümseyen çehre donup solacak.
Sevdiğin o eller, saçım yolacak,
Her şeyi anlatır, çatılan kaşlar...

Derin bir sessizlik kulaklarımda,
Sırlarım saklıdır saç aklarımda.
Yüreğimde onu, hep saklarım da,
Ebedi yastığım olsa da taşlar..

Durgun sudan bakan çocuk gözleri
Dalgalar kâh çığlık getiriyor sahile,
Kâh gülücükler...
Gök de ağlıyor,
Göğün gözyaşları dökülüyor denize,
Her damlada acılar halka halka büyüyor, yayılıyor,
Keskin bir acı doluyor genize...
Kıyıya vuruyor hıçkırıklar,
Deniz kabuklarına saklanmış ümitler,
Tahta parçalarıyla sarmaş dolaş gülücükler.
Acılarını balıklar yutmuş,
Yüreğini örselemiş kumlar bir ileri, bir geri,
Duygularına gem vurmuş...
Kâh bir balığın gözünde bakışı,
Kâh suya vuran gün ışığında.
İstiridyedeki inciler gözyaşı.
Hüzün şarkısını getiriyor dalgalar,
Getiriyor ninnisini sesinin.
Ağıtına karşılık veriyor kayalar,
El sallıyor karanlık bir köşeden,
Hazin bir iç çekiş duyuluyor yankılarında,
Ağlıyor gibi bir kuytuda...

Üstüme örttüm şimdi elem örtüsü,
Zindanımda başbaşa dertlerimle ben.
Gözyaşım yanağımda yüzümün süsü,
Hıçkırık dudağımda, kederimle ben.

Karardı şimdi güneş doğmaz ufukta,
Ne acı bir hicran var bu ayrılıkta.
Gözlerimde gitgide oldu bir nokta,
Ne acı bir hicran var bu ayrılıkda.

Bir yol ver de Allahım, gideyim ona,
Sarılayım bir daha koşup boynuna.
Sevgimi sararım sıcak koynuna,
Ne acı bir hicran var bu ayrılıkda...

Kasım yağmurlarıyla ıslanır yanaklarım,
Sislerle, bulutlarla kederli sokaklarım.

Uçuşan şen kuşlara eş olsam yücelerde,
Anlatamam derdimi bu yarım hecelerde.

Sürüklenir peşinden gözlerim dalgın dalgın,
Bilmem ki, şen baharda şu gönlüm neden yorgun?

Islak kirpiklerimde kanat çırpıyor kuşlar,
Omuzlarımda ağır, taşınmıyor ki taşlar…

Yüreğimdeki kuşlar, hadi şakıyın yâre,
Bu hasret tükenmiyor, bulamam ki bir çâre…

Sevgimi, selâmımı, bulutlarla yolladım,
Damla damla dökülen gözyaşımla pulladım…

Kumral saçlarını okşadım yine, sâkin uykulara dalan bebeğim…
Öperken alnından gülümse bana, gülümse de yine, güldür meleğim…

Saracak yine kolum seni sıkıca, gelirim usulca, bir gün bunu bil,
Sakın sessiz durma, konuş benimle, ağlamak yok sakın, gözlerini sil…

Bilinmez sırası bu yolculuğun, bembeyaz bir köşktesin, rüyamda gördüm,
Oysa büyük vuslat yüce Allah’a, bilmezdim sırrı önce, sanki bir kördüm.

Huzurla dolsun için, kalbimizdesin, öyle bir köşen var ki güller içinde,
El ele tutunarak bir kafes ördük, dualar söyleyen bülbül, içinde…

Bizi duyar gibi, gülümse her gün, her gece, hep sana sesleneceğim,
Öperek resmini, hasretle yine, güzel hayâlinle besleneceğim…

böyle yapayalnız boynu bükük koyma beni
senin sıcaklığından ayrı, sevginden uzak
kime koşarım, nasıl yaşarım böyle bir başıma
teninin kokusunu özledim BADİM, sımsıcak nefesini
annem diyen o nazlı yumuşacık sesini
hadi uyan BARIŞ CAN ım, gözbebeğim
sarı gülüm, altın kalplim, iyilik meleğim
gülen gözlüm CAN BARIŞ ım

benim aslan kardeşim,doğum günün kutlu olsun..

Doğum günün kutlu olsun benim aslan oğlum.Her an   benimlesin, seni çok özlüyorum.Nurlar içinde uyu... BABAN

BARIŞ' IMA,

4 KASIM 1984,bir pazar sabahı,
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı,
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız,
Özgemin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti,
Yakalayamadan saatlerdeki hızı,
Büyüyene dek,
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını"
Usanmadan okudum okudum
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı,
Şiirler yazdı, marşlar söyledi,
Marş söylemekten bıktığında da,
Öğretmenine,
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi,
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi,
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi,
Ama benim,
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi,
Tek nefes alsaydı,
Tek varlığı ruhumu doldursaydı,
Ben razıydım hasrete
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı,
Bana bahçeli bir ev alacaktı,
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye,
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum,
Sonunda seninle buluşacağım
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat,
Bundan böyle,
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım.
Sen hep yanımdasın hep benimle,
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla,
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım.
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte,
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim,
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle...

ANNEN

Seni çok özledim,
Gülen gözlüm benim
Şimdi çok erken sonra gidersin
Sonbahar rüzgarı kırarken dalları
Ayrı düşen yaprak yaşar mı söyle?

Olsaydın olsaydın sen yağmur olsaydın
Düşseydin bulutlardan kirpiğimde dursaydın
Olsaydın olsaydın sen rüzgar olsaydın
Esseydin denizlerde kalbimde uyusaydın

4 Kasım 1984 Barisim sen dogdun.bize geldiğinde daha 4 ayliktin minicik bir bebektin.o kadar tatliydin ki bakmaya doyamiyordum sana.Ma demeni o kadar özledim ki guzel gözlü gülen yüzlü kardeşim.insan sana bakınca huzur buluyordu.beraber geçirdiğimiz o günler film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden. Hayat iste yaradan seni cok cok sevmiş cok erken aldi seni.senin hasretini senin yoklugun daha cok acitiyor canımı.cok özledim Baris im seni.keske sevdiklerimiz hep yanımızda olsaydı keske bunlar yasanmasaydi.hayat bizi cok yordu Baris im.boyle acılar olmasaydı da biz hic ayrılmak zorunda kalmasaydik.bu hasret bu özlem olmasaydı.keske bugun dogum gününü beraber kutlasaydik.sen bana Sema ablam deseydin de o guzel yüzüne doya doya bakıp sana sarilaydim.Ah Barisim benim aslan kardeşim benim melek yüzlüm gidişine inat doğum günün kutlu olsun Kuzum benim.seni cok cok cok seviyorum melek yüzlüm aslan kardesim......

Yüreğimde dursun sevgin, emânet,
Hasretini ellerime koy da git...
Kalsın, mahzun bakışların yadigâr,
Yüreğini, şüphelerden soy da git...

Kalmasın can gözlerin hiç geride
Bil ki, ben hep bekliyorum beride.
Özleminden gitse gözüm feri de,
Gel, bir koklayım saçlarını, doyayım da git...

Dalar ise yollarına gözlerim,
Bil ki, seni deli gibi özlerim.
Ufuklardan gelişini gözlerim,
Geç kalma can, takvimleri say da git...

Düşünme hiç, tasa etme sen bırak,
Yanımdasın, olsa da yol çok ırak,
Nasıl da zor, çekilmiyor bu firâk,
Mis kokunu, şu sîneme yay da git

Canımdı o, cânânımdı, ciğerpâremdi,
Ümidimdi, her şeyimdi, o bir tânemdi.
Nasıl yanmaz buna kalbim, uçup da gitti,
Elem yıldızı gibi kayıp da gitti.
Yok, bilirim bir çâresi onulmaz derdim,
Takât bulsam peşi sıra ben de giderdim.
Koklamaya doyamadan güzel yavrumu,
Onu asker eylemeden şehit eyledim,
Rabbimize, yavrumuzu emânet ettim.

Ah be Baris...
Ozluyor insan. Hele de ilkokulu, ortaokulu, liseyi ayni siralarda okumussa bir baska oluyor. Ilk askini sana anlattiysa, ilk kavgasina senle girdiyse, ilk dayagini senle yediyse bir baska.
Cocukken o kadar yaramazdin ki; hem severdim seni, hem de cekinirdim senden. Sonra, yas aldikca oylesine olgunlastin ki; sevgim hayranliga, cekingenligim bagimliliga donustu. Suan bile hayatimda seninle ozdeslesmis o kadar cok sey var ki, herkesten ayri bir makamdasin. Sen benim; insanliga, karsiliksiz iyilige ve hatta dostluga inancimin yapitasisin. Hic de abartmiyorum, duygusal takiliyor da degilim. Melankolik olabilirim belki ama, sana ozgu o sarkilari senin sesinden dinlemis olup da melankolik olmamak mumkun mu kardesim?
Seni her zaman sevdim, nefes aldikca da hatirlamaya, sevgiyle anmaya ve seni tanimis olmaktan minnettar olmaya devam edecegim. "Cak o zaman, cak cak cak cak..."