SEN GİTTİN
EL ÖPMELER GİTTİ
SEN GİTTİN
HARÇLIKLAR GİTTİ
SEN GİTTİN
BAYRAMLAR GİTTİ

Sen gittin...
umutlarım,
gülüşlerim
sevinçlerim gitti.

Sen gittin...
yüreğimdeki vuruşlarım,
heyecanım,
sevgi kuşlarım gitti.

Sen gittin...
bitanecik oğlum
uyurken
güzel gözlerini
izlemelerim,
saçlarını
okşamalarım gitti.

Sen gittin...
masallar bitti,
rüyalar bitti
hayallerim gitti.

Sen gittin...
gözümün bebeği,
gönlümün çiçeği,
dünyalar güzelim gitti.

Sen gittin...
yağmurlar geldi,
özlemler geldi,
yalnızlık geldi,
hüzünler geldi.

ve,

Sen gittin....
herşeyim
gitti....

Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.

Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!

Akşam erken çöker yalnızlığıma
Sokak sokak gezer ararım seni
Hasretin gönlümün yangınlarında
Alev alev yanar ararım seni

Gözyaşlarım kurur yanaklarımda
Hüzünlü bir ıslık dudaklarımda
Sigaram sabahlar parmaklarımda
Nefes nefes çeker ararım seni

Gölgen düşer sanki hep yollarıma
Adım adım yürür izlerim seni
Bir çılgın özleyiş girer kanıma
Yudum yudum içer ararım seni...

Harmanım ben harmanım
Kırk satırlık fermanım
Yok dizimde dermanım
Eğletmen beni Söyletmen beni
Ağlatman beni aynalar aynalar
Hüznüm sizde görülür
Saçım beyaz örülür
Yaşarken de ölünür
Eğletmen beni Söyletmen beni
Ağlatman beni aynalar aynalar

Her sabah doğan güneş
Bir sabah doğmaz oldu
Elleri ellerimden
Kayıp giden yıldız oldu
Gülünce ışık saçan
O gözler yaşla doldu
Ağlama duymaz artık
Bir varmış, bir yok oldu
Giderken bıraktığı
Bütün renkler siyah oldu
üzülme anla artık
Belki de huzur buldu

Üzüntü düşmüş hayallerimize...
Kaybetmişiz kendimizi bilinmezlikte...
Hayat göstermese bile;
Ben görüyorum seni yüreğimde.

Öyle ağırım ki kendime
Sen benden gittin gideli
Tenim küs olmuş tenime
Sen benden gittin gideli

Öyle bıkmışım ki kendimden
Kurudum düştüm dalımdan
Sanki ruhum çıktı canımdan
Sen benden gittin gideli

Bir cefam var idi bin oldu
Aktı gözüm yaşı sel oldu
Yaz baharım döndü kış oldu
Sen benden gittin gideli

Sensizlik,
Söndürdü umut ışığımı
Gönlümdeki gökkuşağımda kayboldu.
Bahar görmedim
Hazanla başladı,kışı erken geldi ömrümün.
Gönlüm hep hazanlarda savruldu,
Gök kurumuş yaprak misali.
Korkarak yürüdüm içimi yakan ateşe,
Güneşim içime doğmuyor,
Isıtmıyor içimi
Artık her duyduğumda ismini
Hep poyrazlar esiyor içimde.
Bir yağmur,bir kar havası sanki.
Artık farkındayım
Bir kelebeğin ömrü kardar yanımda,
Hiç hatırlamayacağın kadar
UZAKTASINNN…

Dur, dur biraz
Bir dur acele etme
Dur, dur biraz gitme
Dur iki sözüm var yüreğimde
Onu duy da git
Dur çok yağmurum var dinle

Canım kardeşim çok özlüyorum seni.düşünme Sema ablam beni unuttu diye.her zaman aklımdasın kalbimdesin.görüyorsundur beni.seni ne kadar çok sevdiğimi de biliyorsun canım kardeşim.Gözden uzak olan gönülden de uzak olmuyor Barış im.Bu dünyadaki sahte insanları gördükçe sizin değeriniz daha çok anlasılıyor, istesemde sizleri aklımdan cıkaramam. Sizin değerleriniz paha biçilmezdi.Çok erken gittiniz.Hayat acımasız Barış im.bunada şükür deyip yaşamaya çalışıyoruz sahte insanların arasında.inşallah kavuşacağız Barış ım. Seni çok özlüyorum seviyorum sen benim canımsın.

Canım kardeşim çok özlüyorum seni.düşünme Sema ablam beni unuttu diye.her zaman aklımdasın kalbimdesin.görüyorsundur beni.seni ne kadar çok sevdiğimi de biliyorsun canım kardeşim.Gözden uzak olan gönülden de uzak olmuyor Barış im.Bu dünyadaki sahte insanları gördükçe sizin değeriniz daha çok anlasılıyor, istesemde sizleri aklımdan cıkaramam. Sizin değerleriniz paha biçilmezdi.Çok erken gittiniz.Hayat acımasız Barış im.bunada şükür deyip yaşamaya çalışıyoruz sahte insanların arasında.inşallah kavuşacağız Barış ım. Seni çok özlüyorum seviyorum sen benim canımsın.

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce

Bir yer var; biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.

Gecenin bir yarısında,
Beni uykumdan uyandıran,
Sana olan hasretim,
İçimde ki tarif edilemez kederdir.

seni çok özledim
gece gözlüm benim
gemilere bin gel yine gidersin
sonbahar rüzgarı
kırarken dalları
ayrı düşen yaprak
yaşar mı söyle

olsaydım olsaydım
ben yağmur olsaydım
düşseydim bulutlardan
kirpikte dursaydım

olsaydım olsaydım
ben rüzgar olsaydım
esseydim denizlerde
kalbinde uyusaydım

unutuldum mu ben
unutuldum mu ben
seviyorsan bulutları tut gel
yine gidersin

unutuldum mu ben
unutuldum mu ben
seviyorsan denizleri geç gel
yine gidersin

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Gülüşünde taze serin bir rüzgar
Ellerin yine eskisi kadar güzel
Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar..

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.

Bir gün baksam ki gelmişsin..
Ne yüzünde bir gölge,ne dilinde sitem var.
Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm
Benim olmuş dünyalar..

Ömrüm bitti, geçti zaman
Yıllar geri gelmiyor

Ömrüm bitti, geçti zaman
Yıllar geri gelmiyor

Gurbet elde hayli zaman
Yollar geri gelmiyor

Gurbet elde hayli zaman
Yollar geri gelmiyor

Ah beni beni…
Vah beni beni…
Nasıl edeyim

Ah beni beni…
Vah beni beni…
Nere gideyim




Bülbül dalda ötmez oldu
Güller geri gelmiyor

Bülbül dalda ötmez oldu
Güller geri gelmiyor

Gözyaşlarım akmaz oldu
Seller geri gelmiyor

Gözyaşlarım akmaz oldu
Seller geri gelmiyor

Ah beni beni…
Vah beni beni…
Nasıl edeyim

Ah beni beni…
Vah beni beni…
Nere gideyim

Dağın uykusuna, kuşun gözüne,
Sabahın sesine, taşıdım seni.
Kerem’in yaralı, ince dizine,
Irmağın yasına taşıdım seni.
Canın içinden, canımı duyan,
Canımın içine taşıdım seni.
Elma kabuğunda, nar tanesinde,
Gizlenen mermere taşıdım seni.
Gecenin ördüğü, gün kafesinde,
Dolaşan kedere taşıdım seni.
Canın içinden, canımı duyan,
Canımın içine taşıdım seni.
Arının yazına, kışın otuna,
Yaprağın güzüne taşıdım seni.
Yürekten yüreğe mekik dokuyan,
Sevginin göçüne taşıdım seni.
Canın içinden, canımı duyan,
Canımın içine taşıdım seni.

Barışçığım sevgili arkadaşım Hülyadan sana mektup,
SEVGILI BARIS,
Seni sevmek icin seni yakindan tanimak gerekmiyor. Resmindeki durusunu,guzel gulusunu gören herkes sever seni zaten.aradan bunca zaman gecnesine ragmen hala hatirlanip,yureklerde yasatiliyorsan yalniz fizigin degil ruhun da guzelmis belli ki..
      Sen beni tanimazsin bariscigim, ben annenin arkadasiyim. Tam uç yil ayni çati altinda, ayni havayi soluyarak, ayni siralari, ayni masalari paylasarak kaygisiz, tasasiz tam uc yil.en guzel gunlerimizmis meger.yillar sonra ögrendim ki birbirimizden habersiz, birbirimizden cok uzaklarda kalp agrisini da paylasmisiz.azrailin yolumuza pusu kurup canimizdan can koparacagini nereden bilebilirdik ki..
Evladini kaybeden annelerin, DNA lari, fizikleri ,huyu ,suyu farklidir ama yureklerine dusen ates aynidir. Dili , dini ,rengi farketmiyor hepsinin yuregi yangin yeri...bu yuzden annecigini cok iyi anliyorum.
      Evet canim bende annen gibi yavrusunu sonsuzluga ugurlayanlardanim.ilk heyecanim, ilk gözagrim , sari papatyam ,AYÇA' m , henuz 8 yasindaydi soguk karli bir ocak ayinda buz tutmus topraga verdigimde.gunlerce bende soguk fayanslarin uzerinde yattim, gerilmekten catlayan bogazimdan dolayi oluk oluk kan kustum.ölmedim ama surundum. Zaman icinde ayaga kalktim ama sol yanimda tasidigim agir aci ve yukten dolayi hep yalpaladim.gunlerce okul servisinin yollarini beklerdim, sonra zill sesini, sabah okul telasindaki ayak seslerini hep bekledim....gelmedi..umudumu kestim artik.simdi adinin anlami olan ayin hilal seklini bekliyorum izlemek icin kutuplarin karina, kisina, ayazina ,soguna inat pencerede , balkonda...
Ah be bariscigim, annesi ölene öksuz, babasi olana yetim denir de yavrusunu kaybeden annelere ad koyamazlar.adi yoktur , tarifi yoktur, tedavisi yoktur.
Annelerin hayati sizinleyken ve sizden sonra diye ikiye ayriliyor ,tad alma duygumuzu kaybediyoruz, renkler canliligini, kokular özelligini yitiriyor.ne tam canli ne öluyuz .kahkaha atarken bile kaybettiklerimize öyle hizli geçis yapiyoruz ki kahkahamiz yarim kaliyor. Nerede görsem tanirim yuregine kor dusmus anneleri. Guldugu zaman bile dudaklari asagiya kivrik , gözleri hep buguludur..
Herseye ragmen bariscigim gidisinizle beraber biz yarali annelere ögrettiginiz seyler oldu elbette...

       - tek kanatla uculurmu , bizler ucmayi ögrendik tek kanatla
      - özellikle özel gunlerde , ekmegimizi gözyasimiza banip yemeyi ögrendik.
      - ve ve en önemlisi bariscigim , herkesin korktugu, adini anarken bile urktugu ÖLUMden korkmamayi ögrendik sizlere kavusacagimiz icin.
Sakin bunlari sitem olarak kabul etme olurmu canim.biliyoruz ki siz isyeyerek gitmediniz, bilerek ve isteyerek bizi uzmeyeceginizi , bizi cok sevdiginizi de biliyoruz.

Son olarak bariscigim, eger oralarda saclari basak sarisi, gözleri deniz mavisi , 8 yaslarinda bir kiz cocugu görursen eger tut elinden sakin birakma emi canim annenle ben gelinceye kadar. Bulustugumuzda hep birlikte vuslati kutlariz....
Sizi cooook seviyoruz .rahat uyuyun.......

Seni her özlediğimde Barışım,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün içinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Kuşlara bakıyorum.
O kanatlardaki özgürlüğünü görüyorum çünkü.
Ve canım, seni her özlediğimde,
Adında isyan ediyorum.
Seni özlemek istemiyorum ben,
Ben senle yaşamak istiyorum,
Seni her özlediğimde sana bakmak istiyorum
Ve seni sende görmek sadece