Baris Unal Ziyaretci Defteri Ziyaretçi Defteri

[QUOTE=Semra ÜNAL]Barışçığım sevgili arkadaşım Hülyadan sana mektup,
SEVGILI BARIS,
Seni sevmek icin seni yakindan tanimak gerekmiyor. Resmindeki durusunu,guzel gulusunu gören herkes sever seni zaten.aradan bunca zaman gecnesine ragmen hala hatirlanip,yureklerde yasatiliyorsan yalniz fizigin degil ruhun da guzelmis belli ki..
      Sen beni tanimazsin bariscigim, ben annenin arkadasiyim. Tam uç yil ayni çati altinda, ayni havayi soluyarak, ayni siralari, ayni masalari paylasarak kaygisiz, tasasiz tam uc yil.en guzel gunlerimizmis meger.yillar sonra ögrendim ki birbirimizden habersiz, birbirimizden cok uzaklarda kalp agrisini da paylasmisiz.azrailin yolumuza pusu kurup canimizdan can koparacagini nereden bilebilirdik ki..
Evladini kaybeden annelerin, DNA lari, fizikleri ,huyu ,suyu farklidir ama yureklerine dusen ates aynidir. Dili , dini ,rengi farketmiyor hepsinin yuregi yangin yeri...bu yuzden annecigini cok iyi anliyorum.
      Evet canim bende annen gibi yavrusunu sonsuzluga ugurlayanlardanim.ilk heyecanim, ilk gözagrim , sari papatyam ,AYÇA' m , henuz 8 yasindaydi soguk karli bir ocak ayinda buz tutmus topraga verdigimde.gunlerce bende soguk fayanslarin uzerinde yattim, gerilmekten catlayan bogazimdan dolayi oluk oluk kan kustum.ölmedim ama surundum. Zaman icinde ayaga kalktim ama sol yanimda tasidigim agir aci ve yukten dolayi hep yalpaladim.gunlerce okul servisinin yollarini beklerdim, sonra zill sesini, sabah okul telasindaki ayak seslerini hep bekledim....gelmedi..umudumu kestim artik.simdi adinin anlami olan  ayin hilal seklini bekliyorum izlemek icin kutuplarin karina, kisina, ayazina ,soguna inat pencerede , balkonda...
Ah be bariscigim, annesi ölene öksuz, babasi olana yetim denir de yavrusunu kaybeden annelere ad koyamazlar.adi yoktur , tarifi yoktur, tedavisi yoktur.
  Annelerin hayati sizinleyken ve sizden sonra diye ikiye ayriliyor ,tad alma duygumuzu kaybediyoruz, renkler canliligini, kokular özelligini yitiriyor.ne tam canli ne öluyuz .kahkaha atarken bile kaybettiklerimize öyle hizli geçis yapiyoruz ki kahkahamiz yarim kaliyor. Nerede görsem tanirim yuregine kor dusmus anneleri. Guldugu zaman bile dudaklari asagiya kivrik , gözleri hep buguludur..
 Herseye  ragmen bariscigim gidisinizle beraber biz yarali annelere ögrettiginiz seyler oldu elbette...

- tek kanatla uculurmu , bizler ucmayi ögrendik tek kanatla
      - özellikle özel gunlerde , ekmegimizi gözyasimiza banip yemeyi ögrendik.
      - ve ve en önemlisi bariscigim , herkesin korktugu, adini anarken bile urktugu ÖLUMden korkmamayi ögrendik sizlere kavusacagimiz icin.
Sakin bunlari sitem olarak kabul etme olurmu canim.biliyoruz ki siz isyeyerek gitmediniz, bilerek ve isteyerek bizi uzmeyeceginizi , bizi cok sevdiginizi de biliyoruz.

Son olarak bariscigim, eger oralarda saclari basak sarisi, gözleri deniz mavisi , 8 yaslarinda bir kiz cocugu görursen eger tut elinden  sakin birakma  emi canim annenle ben gelinceye kadar. Bulustugumuzda hep birlikte vuslati kutlariz....
Sizi cooook seviyoruz .rahat uyuyun.......[/QUOTE]