Baris Unal Ziyaretci Defteri Ziyaretçi Defteri

[QUOTE=İZMİR KOÇLUK EĞİTİMİ]4 KASIM 1984,bir pazar sabahı, 
Güneş sevinçle doğdu,aydınlattı dünyayı, 
Biricik oğlumuz geldi,Barışımız tatlı yaramazımız, 
Özgemin can dostu,tutunacağı en sağlam dalı,

Sonra yıllar geçti, 
Yakalayamadan saatlerdeki hızı, 
Büyüyene dek, 
Anlattırdı bana "Byemiyazın çıçılarını" 
Usanmadan okudum okudum 
Çocuk diliyle istediği "Bremen mızıkacılarını"

Birgün okul zili çaldı, 
Şiirler yazdı, marşlar söyledi, 
Marş söylemekten bıktığında da, 
Öğretmenine, 
Bir kez de " leylim ley" i söyleyelim derdi.

O benim cesur yüreğim, küçük akrebimdi, 
Her tatlı gülüşü dünyalara bedeldi, 
Her anneye yavrusu tabiki güzeldi, 
Ama benim, 
Nur yüzüne bakışım hep besmeleleydi.

Bana sana yakın oturacağım anne derdi, 
Tek nefes alsaydı, 
Tek varlığı ruhumu doldursaydı, 
Ben razıydım hasrete 
Dünyanın öbür ucunda yaşasaydı

Yavrumla ikimizin ne çok hayali vardı, 
Bana bahçeli bir ev alacaktı, 
Çocuklar ezilmesin,çocuklar üzülmesin diye, 
Kezban teyzesi adına okul yaptıracaktı.

Tek bir tesellim var yavrum, 
Sonunda seninle buluşacağım 
22 Ekim 2008 tarihi, benim için bir milat, 
Bundan böyle, 
Barışımdan önce Barışımdan sonra diye yaşayacağım. 
Sen hep yanımdasın hep benimle, 
Hep yakışıklı ve hep neşeli halinle 
Yaşadıklarımı, hislerimi ne olur anla, 
Rüyalarımda konuş yavrum,konuş benimle.

Kimse seni benim kadar sevemez sanırdım. 
Anladımki, Tanrım da seviyormuş benimle birlikte, 
Bundan böyle senin sevdiklerin, benim de sevdiğim, 
Ömrüm sona erecek, sana kavuşma özlemiyle... [/QUOTE]