Baris Unal Ziyaretci Defteri Ziyaretçi Defteri

[QUOTE=Hasan Konya]BARIŞ'A

Sevgili BARIŞ, acı haberini annemden aldığımda hissettiklerimi bilemezsin. İnanamadım, kaybettigimiz sen olamazdın, çünkü sen benim arkadaşımdın, çocuklugum seninle geçmişti, birlikte onca anımız vardı.
     Fakat, daha sonra kendimi toparlayıp, bu talihsiz gerçeğe inanmaya başladığım andan itibaren gözümün önünde canlanan hatıralar, senin, benim için ölmediğini, hatta benimle birlikte yaşadığını farketmeme yol açtı. 
     Biraz daha düşünüp eskiyi iyice hatırladıgımda aklımdaki anılar iyice canlanır olmuştu. Benim için önemli birkaçını sıralamak istiyorum.  11-12 sene önce merdivenden düşmem sonucu kaşım açıldıgında beni evime sen götürmüş ve takip eden zamanda sağlığımı sen merak etmiştin.
Bu olaydan sonraki süre içerisinde seninle zaten yakın olan ve giderek artan dostluğumuz ve samimiyetimiz bizi kan kardeş olmaya kadar sürüklemişti. Sen benim ilk kan kardeşimsin BARIŞ.
     Yine o dönemlerde seninle oyun oynarken seni kovaladığım bir esnada, lojmanımızın altındaki lokalin içerisine kaçışın ve hemen ardından zekice o cam kapıyı kapatışın sonucunca, arkadan hızlıca gelip o cama ellerimle abanmak durumunda kalmış ve camı indirmiştim.. O gün sol kolum derin şekilde çizilmişti. Sen çok üzülmüştün, bizim eve pansumanım için koşarak kendi evinden tentürdiyot getirdiğin esnada defalarca benden özür dilemiş ve hatta bununla da yetinmeyip, artık şimdilerde fazlaca satılmayan o eski tip yukardan ısıtmalı elektrikli ızgaranızda beni çok sevdiğin için ara sıra yaptıgın kendine has o yarım ekmek içi salçalı kaşarlı leziz pizzandan yapıp getirmiştin. Bu anı gerçekten çok etkilemiş olmalı ki beni, o kadar senedir unutamamışım. O gün seninleyken kolumda oluşan bu çizik izi bugün baktığımda hala kolumda, rengi daha beyaz ve senin o nur dolu yüzün gibi parlamakta. Şu an gerçekten çok duygu yüklüyüm BARIŞ'cım.

Seni çok seviyorum, sen benim biricik, en yakın arkadaşımdın. O günleri daha da uzatamadıgım, seninle bu dostluğu sürdüremedigim için kendime kızıyorum, keşke yollarımız ayrılmasaydı, bugün aramızda olsaydın, çünkü sen çok özelsin; senin gibi gerçekten merhametli, mütevazı ve insanı insan olduğu için seven birilerini bulabilmek ve dost olabilmek çok zor. Seninle ilgili anılarım yazmakla bitmez BARIŞ, ama bu anılarımızı, senin kanını ve bende bıraktığın izleri hayatım boyunca taşıyacağıma emin olabilirsin. Yukarıda, Mekan-ı Cennet'inde rahat ve huzurlu ol BARIŞ.

Unutulmayacaksın!

Ailesine...

Sevgili Semra Hanım, Tahsin Bey ve Özge. Sanırım hiçbiriniz BARIŞ'a yukarıda yaptığım o seslenişi okumadan buraya geçmiyeceksiniz. O'nu aramızda geçenlerden, yaşadıklarımızdan ve başımıza gelenlerden dolayı yakından tanıdım. Yukarıda bahsettiğim anılarım ve düşüncelerim, ona karşı duyduğum hissin ve sevginin yalnızca küçük bir kısmı. Şundan eminim ki, sizin BARIŞ için döktüğünüz gözyaşı, ona duydunuz özlem ve üzüntü; benimkinin yanında tarif edilemez büyüklüktedir. O benim ilk dostum, onu çok seviyorum, hiçbir zaman unutulmayacak ve gönlümden çıkarılamayacak bir yeri var. Acınızı tüm benliğimle paylaşıyor ve Allah'tan sizlere sabır diliyorum. Başınız sağolsun.

Yakınlarına ve O'nu seven herkese...

BARIŞ eminimki bir çok yönden, hepimize, hayatımızda örnek olabilecek davranışlarda bulunmuştur. Pozitif enerjisi, o temiz ve güler yüzü, insan sevgisi, yardımseverliği, mütevazılığı, merhametliliği ve anlatmakla bitmiycek daha niceleri... Bizim şu andan itibaren yapabileceğimiz en önemli şey, BARIŞ'ın bu muhteşem ve imrenilir özelliklerini örnek alarak onu içimizde yaşatmak, onu ölümsüz kılmak olmalıdır. O'nu gerçekten seviyorsak onu yaşatmalıyız. Eminim ki BARIŞ onun bu güzel yönlerini örnek alıp O'nu yaşatan biz başarılı arkadaşlarını ve yakınlarını oradan, Mekan-ı Cennet'inden gördüğünde, daha da mutlu olacaktır. Hepimizin başı sağolsun. Bu güzel adamı ölümsüz kılın!

Hasan Konya (Halkbank Köroğlu Şubesi Eski Müdüre'si Nedret Konya'nın oğlu)[/QUOTE]